சிமயி

நம்மிடம் மற்றவர்கள் கோபப்படும்போது,

நம்மை புரிந்து கொள்ளாதபோது,

நம்மிடம் பகைமை பாராட்டும்போது

நாம் எப்படி இருக்க வேண்டும்?

நாளைய முதல் வாசகத்தில் தாவீது இதற்கு விடையளிக்கின்றார்.

சிமயி என்பவன் தாவீதை, 'ரத்த வெறியனே! பரத்தையின் மகனே!' என சாடுகிறான்.

தாவீதுடன் இருந்தவர்கள் சிமயின் மேல் கோபப்படுகின்றனர்.

ஆனால் தாவீது ரொம்ப கூலாக இருக்கின்றார்:

சிமயி திட்டுவதை இரண்டு நிலைகளில் நேர்முகமாக பார்க்கின்றார் தாவீது:

ஒன்று, ஒருவேளை ஆண்டவரே இதைச் செய்யும்படி சிமியிடம் சொல்லியிருக்கலாம். இதுதான் தாவீதின் உச்சகட்ட நம்பிக்கை. நம் வாழ்வில் நடப்பது எல்லாவற்றுக்கும் காரணம் ஆண்டவர் என நினைப்பது.

இரண்டு, ஒருவர் செய்த தீங்கை ஆண்டவர் நமக்கு நன்மையாக மாற்றுவார்.