இதுதான் வழி

நீங்கள் வலப்புறமோ, இடப்புறமோ எப்பக்கம் சென்றாலும், 'இதுதான் வழி, இதில் நடந்து செல்லுங்கள்' என்னும் வார்த்தை பின்னிருந்து உங்கள் செவிகளில் ஒலிக்கும்.

(காண். எசாயா 20:19-21, 23-26)

எப்பவெல்லாம் நம்ம பேட்டரி ட்ரையா இருக்கோ, அப்போதெல்லாம் திருவருகைக்கால வாசகங்களை எடுத்து வாசிக்கலாம்.

வீட்டுல ஒன்னுமே இல்லை. யாரும் கண்டுக்கவே மாட்றாங்க. நல்ல வேலை இல்லை. படிப்பு இல்லை. இன்னும் திருமணம் ஆகல. இருந்தா என்ன இறந்த என்ன. இப்படி புலம்பிக் கொண்டு கையில் கிடைத்த மஞ்சள்பையில் ஒரு சட்டையும், பேண்டும் எடுத்து வைச்சிகிட்டு மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோவிலைச் சுற்றி வரும் இளைஞன், அங்கிருக்கும் கிளி ஜோசியக்காரனின் கிளி மேல் இரக்கப்பட்டு, அவன் முன் அமர, அந்த கிளி எடுத்து தந்த சீட்டை வைத்து, 'நீ அப்படி இருப்ப, இப்படி இருப்ப!' என்று பக்கம் பக்கமாக சொல்லுவானே அந்த பாசக்கார பயபுள்ள, அப்படி ஒரு புத்துணர்ச்சியைத் தருகின்றன இன்றைய நாட்களில் நாம் வாசிக்கும் வாசகங்கள்.

'வழி'

இதைக் கண்டுபிடிக்க முடியாமல் சில நேரங்களில் நம் வாழ்வே முடிந்துவிடுகிறது.

நாம் வந்த வழி சரிதானா, போகும் வழி சரிதானா, வழியில் நாம் சந்திப்பவர்கள் சரிதானா என்று நாம் வழியைப் பற்றியே கவலைப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறோம்.

அவனை மாதிரி நாம அந்த வழியில போயிருக்கலாமே என்றும், ஐயோ இந்த வழியில வந்துட்டோமே என்றும் கூட புலம்புகிறோம்.

நேர்வழி. குறுக்கு வழி. தனி வழி. பொது வழி. மாற்று வழி. சுற்று வழி.

என வழிகள் ஏராளம்.

எந்த வழி செல்ல? என்ற குழப்பத்தில் இருப்பவர்களுக்கு, எல்லா வழியும் அறிந்த இறைவன்தாமே வழிகாட்டுவார் என்கிறது நாளைய முதல் வாசகம்.

இன்று கூகுள் மேப்ஸ், நோக்கியா மேப்ஸ் என கையடக்கக் கருவிகள் நமக்கு வழி காட்டக் காத்திருக்கின்றன. இவை நம் வெளிப்பயணத்திற்கு வழி காட்டுகின்றன.

ஆனால், மனிதன் தன் வாழ்வில் செல்லும் மிக நீண்ட வழியான உள்பயணத்திற்கு யார் வழிகாட்டுவார்?

'நானே!' என்கிறார் இறைவன்.