கைம்மாறு

இன்றைய (5 நவம்பர் 2018) நற்செய்தி (லூக் 14:12-14)

கைம்மாறு

இயேசு இன்னும் விருந்து நடக்கும் இடத்தில்தான் இருக்கிறார். இதற்கு முந்தைய நற்செய்திப் பகுதியில் (லூக் 14:1,7-11) விருந்தினர்களிடம் பேசிய இயேசு, இன்றைய நற்செய்திப் பகுதியில் விருந்துக்கு அழைத்தவரிடம் பேசுகின்றார்.

இன்றைய விருந்துகள் தங்களின் பொருளை இழந்துகொண்டே வருகின்றன என்பது கண்கூடு. 'என்னால் எவ்வளவு முடியும் பார்!' என்று மற்றவரைக் கூப்பிட்டுக் காட்டுவதாகவும், விருந்திற்கு வருபவர்களும், 'என்னிடமும் நிறைய உள்ளது' என்று காட்டுவது போலவும் இருக்கிறது. வருகின்ற விருந்தினர்களுக்கு விருந்து வைத்து அனுப்புவதோடு அல்லாமல், இப்போது 'ரிட்டர்ன்' கிஃப்ட் என்ற ஒன்றும் பிரசித்தியாக உள்ளது. அதாவது, வருகின்ற விருந்தினர்களின் பிரசன்னத்தையும், அவர்கள் கொண்டுவரும் அன்பளிப்புக்களையும் திரும்பச் செலுத்தும்விதமாக இப்போது ரிட்டர்ன் கிஃப்ட் கொடுக்கிறோம். இதன் பொருள் என்ன? 'நானும் உனக்குக் கடன் பட்டவர் அல்லர். நீயும் எனக்குக் கடன் பட்டவர் அல்லர். நீ கொடுத்ததை நான் உனக்கு கை மாற்றிவிட்டேன்' என்பதுதான்.

இவ்வாறாக, ஒருவர் கொடுத்ததை நாம் நம் கைகளால் வாங்கி, அதே கைகளில் வேறொன்றைக் கொடுத்து விடுகிறோம். இதுதான் கைம்மாறு.

கிராமங்களில் கடன் வாங்குவதை, 'கைமாத்து வாங்குவது' என்று சொல்வார்கள். ஆக, கைம்மாறு செய்யாமல் இருக்கும்போது ஒருவர் கடன்பட்டவராகவே இருக்கிறார்.

தன்னை விருந்துக்கு அழைத்தவரிடம், 'விருந்துக்கு யாரை அழைக்க வேண்டும்?' என அறிவுறுத்துகின்றார் இயேசு. நண்பர்களையும், சகோதர, சகோதரிகளையும், உறவினர்களையும், செல்வம் படைத்த அண்டை வீட்டாரையும் அழைத்தால் அவர்கள் திரும்ப அழைத்து கைம்மாறு செய்துவிடுவார்கள். ஆக, கைம்மாறு செய்ய முடியாத ஏழைகள், உடல் ஊனமுற்றவர்கள், கால் ஊனமுற்றவர்கள், பார்வையற்றவர்கள் அழைக்கப்பட்டால் அவர்களால் கைம்மாறு செய்ய முடியாது. ஆனால், ஆண்டவர்தாமே அவர்கள் சார்பாக கைம்மாறு செய்வார். எப்போது? மறுவுலகில். பல நேரங்களில் அதை அவர் இவ்வுலகிலேயே செய்துவிடுவார்.

இங்கே, விருந்து கொடுப்பவரை மனிதர் நிலையிலிருந்து கடவுள் நிலைக்கு உயர்த்துகிறார் இயேசு.

திரும்ப விருந்து கொடுக்க முடிபவர்களை நாம் விருந்துக்கு அழைக்கும்போது நாம் மனிதர் நிலையில் இருக்கிறோம்.

திரும்ப விருந்து கொடுக்க முடியாதவர்களை நாம் அழைக்கும்போது நாம் கடவுள் நிலையில் இருக்கிறோம்.

மேலும், கடவுள் செய்யும் செயல்களுக்கு நாம் கைம்மாறு செய்ய முடியாது. அதுபோல, அடுத்தவர்கள் நமக்கு கைம்மாறு செய்ய முடியாத நிலையில் நாமும் கடவுளாகத்தான் இருக்கிறோம்.

இதையே திருவள்ளுவரும்,

'கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டு
என்ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு' (குறள் 211) என்கிறார்.

நம் மேல் பொழியும் மழைக்கு நம்மால் கைம்மாறு செய்ய இயலாது. அம்மழை நம்மிடம் கைம்மாறு எதிர்பார்ப்பதில்லை.

இதையொட்டி, இன்றைய முதல் வாசகத்தில் (பிலி 2:1-4) பவுலடியாரும், 'நீங்கள் யாவரும் உங்களைச் சார்ந்தவற்றில் அல்ல, பிறரைச் சார்ந்தவற்றிலேயே அக்கறை கொள்ள வேண்டும்' என்கிறார். தன்மையம் கைம்மாறு கருதும். பிறர்மையம் கருதாது.