இடத்தை விட்டுக்கொடுங்கள்

நாளைய (3 நவம்பர் 2018) நற்செய்தி (லூக் 14:1,7-11)

இடத்தை விட்டுக்கொடுங்கள்

பங்குகளில் நடைபெறும் விழாக்களில் ஒரு மறைமாவட்டத்தின் ஆயர் பங்கேற்கும்போது, பொதுவிழாவில் ஆயருக்கு என தனி இருக்கை போடாமல், எல்லா இருக்கைகளையும் போல ஒரு இருக்கை போட்டு அங்கே அமரச் செய்ததாகவும், இப்படியாக அனைவரும் சமம் என்ற தன் எண்ணத்தில் தான் உறுதியாக இருப்பதாகவும் அருள்பணியாளர் ஒருவர் பகிர்ந்துகொண்டார்.

தனி இருக்கை, முதன்மையான இருக்கை, சிறப்பான இருக்கை

இருக்கையில் என்ன இருக்கிறது? என நீங்கள் கேட்கலாம்.

இருக்கைகள் எல்லாம் ஒன்றல்ல.

ஒரு காரில் ஒரே குடும்பத்தைச் சார்ந்த நான்கு பேர் போனாலும், அவர்கள் அனைவரும் ஒரே சமூக அந்தஸ்தில் இருந்தாலும் ஓட்டுநர் இருக்கையில் ஓட்டுநர் மட்டும்தான் அமர முடியும்.

ஏன், அதே அருள்பணியாளரே, தான் அந்தப் பள்ளியின் தாளாளராக இருந்தாலும், அப்பள்ளியில் மாணவர் வகுப்பறையில் போய் அங்கிருக்கும் இருக்கையில் அமர்வாரா? இல்லையே! தாளாளர் அறையில், தாளாளரின் இருக்கையில்தானே அவர் அமர்வார்?

நாளைய நற்செய்தி வாசகத்தில், ஓய்வுநாள் ஒன்றில் இயேசு பரிசேயர் தலைவருடைய வீட்டிற்கு உணவருந்தச் செல்வதை வாசிக்கின்றோம். இங்கே இயேசுவின் நேர மேலாண்மை ஆச்சர்யத்திற்கு உரியதாக இருக்கிறது. வாரத்தின் ஆறு நாள்களில் பணி, ஏழாம் நாளில் விருந்து என வாழ்க்கையை இனிமையாக வகுத்துக்கொள்கின்றார்.

அந்த விருந்துக்கு அவர் மட்டும் செல்லவில்லை. நிறையப் பேர் அழைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். ஏனெனில் விருந்துக்கு வருபவர்கள் எந்த இருக்கையை தேர்வு செய்கிறார்கள் என்பதைக் கூர்ந்து கவனிக்கின்றார் இயேசு.

யூத மரபில் முதன்மையான விருந்தினராக அழைக்கப்படுபவர் விருந்தின் முன் இருக்கையில் அமர்ந்திருப்பார். இயேசு, எல்லாருக்கும் முன் அமர்ந்திருந்ததால் எல்லாரையும் கவனித்தாரா? அல்லது எல்லாருக்குப் பின்னும் அமர்ந்திருந்ததால் எல்லாரையும் கவனித்தாரா? என்பது தெரியவில்லை.

ஆனால், 'பந்தியில் முதன்மையான இடத்தில் அமராதீர்கள்' என தன் அறிவுரையைத் தொடங்குகின்றார் இயேசு.

ஏன்?

நாமாக முதன்மையான இடத்தை விரும்பி தேர்ந்தெடுக்கும்போது நாம் மூன்று அசௌகரியங்களைச் சந்திக்க வேண்டும்:

அ. 'நாம் அடுத்தவருக்கு இடத்தை நாமாக விட்டுக்கொடுக்காதபோது நாம் அதை வலிந்து விட்டுக்கொடுக்க வேண்டும்'

ஆ. 'விருந்தினர் கூட்டத்தின்முன் நாம் வெட்கப்பட வேண்டும்'

இ. 'நாம் நம் திட்டத்திற்கு மாறாகச் செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் உருவாகும்'

ஆனால்,

இறுதி இருக்கையை விரும்பித் தேர்ந்தெடுத்தால், மூன்று அற்புதங்கள் நடக்கலாம்:

அ. 'முதன்மையான இருக்கை நமக்காக ஒதுக்கி கொடுக்கப்படும்'

ஆ. 'விருந்தினர்முன் நாம் பெருமைப்படுத்தப்படுவோம்'

இ. 'நம் திட்டத்தைவிட உயர்ந்த திட்டம் நமக்குக் கைகூடும்'

ஆனால், இந்த அற்புதம் நடக்க நாம் ஒரு சின்ன விடயம் செய்ய வேண்டும்.

அடுத்தவரைப் பார்த்தவுடன், 'அவரைவிட நான்தான் பெரியவன்' என்று எனக்குள் தோன்றும் அந்த உணர்வை அரை லாரி மண்ணைப் போட்டு போட வேண்டும்.

பின் அடுத்தடுத்து அற்புதம் நடக்கும்.

'எல்லாரும் சமம்தானே!' 'எல்லாரும் ஒன்றாக இருக்க வட்டமாக நாற்காலிகள் போடலாமே!' என்ற எண்ணம் எழலாம். ஆனால், வாழ்வில் நம் எல்லா எண்ணங்களுக்கும் விடைகள் இல்லை.

இதையொட்டியே திருவள்ளுவரும்,

'பணியுமாம் என்றும் பெருமை சிறுமை
அணியுமாம் தன்னை வியந்து' (குறள் 978)

என்கிறார்.