அவர் தோட்டக்காரர்

36 வருடங்கள் எங்கள் தோட்டத்தில் வேலை பார்த்த ஒருவர் இறந்து விட்டார்.

பகல் முழுவதும் வேலை செய்து மாலையில் தோட்டத்திலேயே இறந்து கிடந்த அவரை அவ்வழியே வாக்கிங் சென்ற ஒருவர் கண்டுபிடித்தார்.

வேலை பார்த்துக் கொண்டே இறந்தார் என்றும், தனக்குப் பிடித்த ஆசிரியப் பணி செய்து கொண்டிருந்தபோது இறந்தார் என நாம் அப்துல் கலாமை பாராட்டுகின்றோம்.

ஆனால், அன்றாடம் நிறையப் பேர் இப்படி இறந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றார்கள்.

ஓடுகின்ற இரயிலில் இறக்கும் டிக்கெட் பரிசோதகர்.

பேருந்து ஓட்டும்போது மாரடைப்பு வந்து ஓரமாக வண்டியை நிறுத்தி இறந்தவர்.

அலுவலகத்தில் இறந்தவர்.

பயணத்தில் இறந்தவர்.

இப்படி நிறைய உள்ளன சொல்வதற்கு!

இவரும் அப்துல் கலாம்தான்.

ஆனால் இவர் பெயர் கிறிஸ்தவப் பெயர்.

கிறிஸ்தவம் இவர் தழுவிய மதமாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.

மெல்லிய தேகம்.

வெயில் பட்டு கறுத்துப் போய் செதில் செதிலாய் மின்னும் தோல்.

சவரம் செய்யாத முகம்.

தன் வாழ்நாள் முழுவதும் எங்கள் தோட்டத்தை மட்டுமே மனத்தில் இருத்தி வாழ்ந்ததால் என்னவோ, தன் வீடு தூசியாய் கிடந்ததை அவர் கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

இறப்பு செய்தி கேட்டு, எங்கள் இல்ல அருட்தந்தை ஒருவரும், நானும் அவசரமாக ஓடினோம்.

மெல்லிதாய் குண்டு பல்பு மின்னிக்கொண்டிருந்த அந்த வீட்டின் முகப்பில் ஒரு பழைய கட்டிலில் அவரைக் கிடத்தி பழைய துணிகளை அவர் மேல் சுற்றியிருந்தார்கள்.

துணிகளில் பொதிந்து கிடந்ததால் அவரை நான் இயேசு என நினைத்தேன்.

ஆனால் அவர் தோட்டக்காரர்.