சும்மா மரம் மாதிரி நிக்காத!

பாலைநிலத்தில் கேதுரு மரங்களை வளரச் செய்வேன். சித்திம் மரம், மிருதச் செடி, ஒலிவ மரம் ஆகியன தோன்றச் செய்வேன். பாழ்நிலத்தில் தேவதாரு மரங்களையும், புன்னை மரங்களையும், ஊசியிலை மரங்களையும் வைப்பேன். (காண்க. எசாயா 41:13-20)

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பாக சமுத்திரக்கனி மற்றும் நட்சத்திரங்கள் நடித்த 'காடு' திரைப்படம் பார்த்தேன். மரங்கள் வெட்டப்படுதலையும், அதைக் காப்பாற்றுவதற்கான தேவையையும் முன் வைத்து படம் எடுக்கப்பட்டிருந்தாலும், ஊர் ஒற்றுமை, சிறையில் நடைக்கும் கொலைகள், லஞ்சம், போட்டித் தேர்வு என அனைத்தையும் பற்றிப் பேசுகின்றது 'காடு'. சமுத்திரக்கனியின் புரட்சிகரமான வசனங்கள் நம்மைத் தூண்டி எழுப்புவதாக உள்ளன.

இன்றைக்கு எல்லாரும் காடு வளர்க்கிறத பற்றிப் பேச ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. கொஞ்ச வருடங்களுக்கு முன்னால் வத்தலக்குண்டுல இருந்து கொடைக்கானல் போகும் போது மரங்களின் அடர்த்தியும், வளர்த்தியும் ஆச்சர்யத்தைத் தரும். இன்று அடர்த்தியான காடெல்லாம் வெறும் கட்டாந்தரையாகவும், செங்குத்துப் பாறையாகவும் மட்டுமே காட்சி தருகின்றது. சாலைகள் அகலப்படுத்துதல் என்று இருந்து கொஞ்ச மரங்களும் வெட்டப்படுகின்றன.

நம் இலக்கியங்களில் மரங்கள் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவையாக இருக்கின்றன.

அகநானூற்றில் ஒரு பாடல் உண்டு.

ஒரு தலைவன் தன் தலைவியைச் சந்திக்க எங்கு வர வேண்டும் என்று கேட்பான்? அதோ அங்கே தெரியும் புன்னை மரத்தடியில் சந்தித்து நாம் உரையாடுவோமா என்று கேட்பதற்கு தலைவி சொல்வாள். அந்த புன்னை மரத்தடியில் மட்டும் வேண்டாம். ஏனென்றால் என் சின்ன வயதில் ஒருமுறை நான் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும் போது இந்த புன்னை சிறு செடியாக இருக்கக் கண்டேன். அதை என் அன்னையிடம் சொன்னேன். அவள் என்னைப் பார்த்து, 'இந்தப் புன்னை மரமே இனி உன் தங்கை. உன் தங்கையைப் போல இதைப் பேணி வளர்' என்றாள். அன்று முதல் நான் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் அந்தப் புன்னைச் செடிக்கும் நீர் ஊற்றி வந்தேன். இன்று பெரிய மரமாக வளர்ந்து நிற்கிறது. வளர்ந்து நிற்பது மரமல்ல. என் தங்கை. என் தங்கையின் முன்னே நாம் காதல்மொழி பேசுவது தகுமா? என்று வெட்கத்துடன் கேட்பாள் தலைவி.

'காக்கை குருவி எங்கள் ஜாதி' என்று சொன்ன பாரதிவரை மரங்களும், அவைகளைச் சார்ந்து வாழும் பறவை, விலங்குகளும் மனிதர்களிடமிருந்து ஒருபோதும் பிரித்துப்பார்க்கப்படவே இல்லை.

இன்று எல்லா மரங்களையும் அழித்துவிட்டு பால்கனியில் ரோஜாச் செடிக்குத் தண்ணீர் ஊற்றி மகிழ்கின்றோம்.

நம் முன்னோர் மரங்களை வழிபட்டனர். ஒவ்வொரு மரத்திலும் இறந்த நம் முன்னோர்களின் ஆன்மா குடியிருக்கிறது என்பதும் நம் நம்பிக்கை. மரங்களும் பேசும். மரங்களும் பாடும். மரங்களுக்கும் உயிர் உண்டு.

விவிலியத்தில் படைப்பின் தொடக்கத்திலிருந்து மீட்பு வரலாறு வரை மரம் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றது. மரத்தால் வந்த பாவத்தை சிலுவை மரத்தால் துடைத்தெடுக்கின்றார் இயேசு.

எசாயாவின் இறைவாக்கு இன்று நமக்கு இயற்கையையும், காடுகளையும், மரங்களையும் பேணிக்காக்க அழைப்பு விடுக்கிறது.

சின்ன வயசுல எங்க ஊர்ல லீவு விட்டா நாங்க விளையாடுறது மரத்தடி நிழலில் தான். வேப்பமர முத்து எடுத்தல், விறகுக்குச் செல்லல், ஆடுகளை அவற்றில் கட்டிப் போடுதல் என கலர்புல்லாக இருந்தது இளம்பருவம். இன்று எங்கள் ஊரில் கருப்பசாமி கோயில் மரம் மட்டும் தான் எஞ்சியிருக்கின்றது. வேகமாக வாழ்க்கை நிலையை மாற்றிக்கொண்டு விட்டோம்.
பசுமையான மரங்களெல்லாம் அழிந்து இன்று கான்ங்ரீட் மரங்களாகிவிட்டன.

'இந்தப் பூமிப் பந்தின் கடைசி மரமும் வெட்டப்பட்டு,
கடைசி மீனும் பிடிக்கப்பட்டபின் தான் நமக்குத் தெரியும்
வெறும் பணத்தைத் திண்ண முடியாதென்று...'
என சொல்வார் ஒரு எழுத்தாளர்.

இன்று மரங்களை நாம் வளர்க்கவில்லையென்றாலும் நமக்கு அருகில் இருக்கும் ஒரு மரத்தை நின்று வேடிக்கை பார்க்கலாம். முடிந்தால் தொட்டுப் பார்க்கலாம்.

'சும்மா மரம் மாதிரி நிக்காத! போய் வேலையைப் பாரு!' என்று யாரோ எங்கேயோ திட்டுவது என் காதில் விழுகின்றது.