கரம்பிடித்த கண்ணாளன்

தன் தந்தையிடம் கடன்பட்டிருந்த கபேலிடமிருந்து பணத்தை மீட்க ரபேலுடன் புறப்பட்டு வந்த தோபியா இப்போது பாதி வழியில் நிற்கின்றார். தான் செய்ய வேண்டிய வேலை மறந்து இப்போது மனமெல்லாம் சாரா நிறைந்திருக்கிறாள். தன் மனம் நிறைத்த சாராவை அவர் கைப்பிடிக்கும் நிகழ்வைப் பதிவு செய்கிறது தோபித்து நூல் 7ஆம் பிரிவு.

அ. புரியாத புதிர்கள்

1. 'நம் உறவினர் வீட்டுக்கு என்னை அழைத்துச் செல்லும்.' தோபியா இரபேலை முன்பின் அறியாதவர். இருந்தாலும், இரபேல் சாராவைப் பற்றிச் சொன்னவுடன், சாராவின் வாழ்க்கை வரலாற்றைச் சொன்னவுடன் அவருக்கு எல்லாம் தெரியும் என முடிவெடுக்கின்றார் தோபியா. எக்பத்தானா வந்தும், வராமல், 'என்னை இரகுவேலின் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லும்!' என்கிறார் தோபியா.

2. முற்றத்தில் இரகுவேல். தோபியாவையும், இரபேலையும் முற்றத்தில் எதிர்கொள்கின்றார் இரகுவேல். இவர்கள் இருவரும் வருவர் என்று அவருக்கு ஏற்கனவே தெரிந்ததா? அல்லது தன் மகளுக்கேற்ற மணவாளன் யாராவது வருவார்களா? என்று எந்நேரமும் காத்திருந்தாரா?

3. மகிழ்ச்சிக் கண்ணீர். தோபியாதான் தன் உறவினர் தோபித்தின் மகன் எனத் தெரிந்தவுடன் கண்ணில் வெள்ளம் வந்துவிடுகிறது இரகுவேலுக்கு. அவர் அழ, அவரோடு சேர்ந்து அவரது மனைவி எதினா (எபிரேயத்தில் 'மகிழ்ச்சி' என்று பொருள்) அழ, அவரோடு சேர்ந்து சாரா என வீடே ஆனந்தக் கண்ணீர் வடிக்கிறது.

4. 'குளித்தபின் கை அலம்பி விட்டு.' இரபேலும், தோபியாவும் இரகுவேலின் வீட்டில் உணவருந்த அமர்கிறார்கள். இருவரும் முதலில் குளிக்கிறார்கள். குளித்தவுடன் தான் அவர்கள் தூய்மையாகிவிடுகிறார்களே! பின் எதற்கு மறுபடியும் கை அலம்புகிறார்கள்?

5. 'உண்டு பருகுங்கள்!' தோபியா தன் மகளை திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புகிறார் என்று தன் காதில் இரகசியம் விழ, 'உண்டு பருகுங்கள்!' என்று இருமுறை சொல்லி இகுவேல் அவர்களை திசை திருப்புவது ஏன்?

ஆ. ஆச்சர்யங்களும் பாடங்களும்

1. தோபித்தின் புகழ். தோபித்தின் தர்மமும், நேர்மையும், அவருக்கு பார்வை பறிபோனதும் எக்பத்தானா வரை தெரிந்திருக்கிறது. இது எதைக் காட்டுகிறது என்றால், பண்டைக்கால சமூகத்தில் ஒருவர் மற்றவர் நலனில் காட்டிய அக்கறையை. தூரத்தில் இருந்தாலும், தகவல் தொழில்நுட்பம் இல்லாவிட்டாலும், ஒருவர் மற்றவரை அறிந்திருக்கின்றனர். யாஹூ இணையதளத்தில், 'இன்லேன்ட் லெட்டர் என்றால் என்ன?' என்று ஒருவர் கேள்வி எழுப்ப, நிறைய பேர் கீழே பதிலை எழுதியிருக்கின்றனர். வாட்ஸ்ஆப்பில் மெசேஜ் அனுப்பி அதில் இரண்டு டிக் விழுந்தவுடன் துள்ளிக்குதிக்கும் தலைமுறைக்கு இன்லேன்ட் லெட்டரின் ஆச்சர்யம் தெரியாது. பெட்டிக்கடையில் வாங்கி, 'நீ இங்கு நலம். நான் அங்கு நலமா?' எனக் கேட்டு, ஒட்டும் இடம் தவிர எல்லா இடத்திலும் குட்டிக்குட்டியாய் எழுதி, எச்சில் அல்லது சோற்றுப்பருக்கையால் ஒட்டி, வெளியே 'கெஸ்' என எழுதி, 'கடவுளே! இது பத்திரமாய் போக வேண்டும்!' என சிவப்பு கலர் போஸ்ட் பாக்ஸ்முன் குட்டி செபம் செய்து, உள்ள போட்டு, அது பத்திரமாய் உள்ளே விழுந்த சத்தத்தை கவனமாயக் கேட்டு, லெட்டர் டெலிவரி ஆக மூன்று நாட்கள், பதில் கிடைக்க மூன்று நாட்கள் என ஒருவாரம் காத்திருந்து, 'நான் இங்கு நலம்' என்ற பதிலைக் காணும்போது நம் உதடுகளில் தவழும் புன்னகையை இன்று நாம் கைபேசியில் இழந்துவிட்டோம். நாம் அழைத்து அடுத்தவர் ஃபோனை எடுக்கவில்லையென்றால் பொறுமை இழக்கின்றோம்;.

2. 'எங்களுக்கு, உங்களை!' தோபியாவின் தாராள உள்ளம் இங்கே தெரிகிறது. நல்ல பொண்ணு ஒருத்தியை பார்க்கப்போகிறார் தோபியா. கூடவே இரபேலும் வருகிறார். இரபேல் வானதூதர் என்பதால் தோபியாவைவிட கொஞ்சம் அழகாகவே இருந்திருப்பார். நல்ல உடற்கட்டு, கவர்ச்சியான தோற்றம், புன்னகை முகம் என எல்லாவற்றிலும் தோபியாவிடை சிறந்தே இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால், தோபியா அவரைப் பார்த்து பொறாமைப்படவோ, தன்னை அவரோடு ஒப்பீடு செய்யவோ இல்லை. 'நீங்கள் யார்?' என்று இரகுவேல் கேட்டதும், 'நாங்கள்' இரபேலையும் இணைத்தே பதில் தருகின்றார். 'நான் தோபித்தின் மகன், இவர் நான் வழியில் கண்டவர்' என இரபேலை பிரித்துப் பார்க்கவில்லை. மூச்சுக்கு மூச்சு 'நாங்கள்,' என்றும் 'எங்களுக்கு' என்றும் சொல்கிறார். ஒருவேளை, தன்னைவிட இரபேல் அழகாயிருக்கக் கண்டு, அவரை சாரா மனம் முடித்துவிட்டால் என்ன செய்வது என்ற பயமும் அவரிடம் இல்லை. நட்பில் இருக்கும் அனைவருக்கும் தோபியாவின் பரந்த உள்ளம் நல்ல பாடம். சில நேரங்களில் காதல் அல்லது திருமணம் இரு நண்பர்களின் நட்டை உடைத்துவிடுகிறது. அல்லது நண்பர்கள் காதலால் பிரிந்து எதிரிகளாகவிடுகின்றனர்.

3. இரபேல் ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சி அல்ல. இரபேலுடைய நல்ல உள்ளத்தையும் இங்கே பார்க்க வேண்டும். பார்க்கின்ற பூக்களின்மேல் எல்லாம் அமரத் துடிக்கும் வண்ணத்துப்பூச்சி அல்ல இரபேல். 'என் வாழ்க்கை எனக்கு, தோபியா வாழ்க்கை தோபியாவுக்கு' என மனநிறைவோடு இருக்கிறார். 'எனக்கு இதுவும் வேணும், அதுவும் வேணும்' என்று நினைப்பதும், 'ஐயோ! அது எனக்கு கிடைக்கலயே!' என ஏங்குவதும் தேவையற்றது என மௌனமாகக் கற்பிக்கின்றார் இரபேல். மணமகனின் தோழனாக இருப்பதில் நிறைவுகாண்கிறார் இரபேல். ஏனெனில் அவருக்குத் தெரியும் தன் வேலை மணம் முடிப்பது அல்ல, விண்ணக இறைவனின் வேலையைச் செய்து முடிப்பது என்று.

4. திருமணம் என்றால் என்ன? திருமணம் பற்றிய பண்டைக்கால புரிதலை நாம் இரகுவேலின் வார்த்தைகளில் பார்க்கின்றோம்: திருமணம் விண்ணகத்தில் உறுதி செய்யப்படுகிறது. திருமணத்தில் ஒருவர் மற்றவரின் உரிமையாக மாறுகின்றனர். திருமணத்தில் இணையும் மணமக்களை ஆண்டவர்தாம் காக்கின்றார்.

5. திருமணம் நடைபெறும் விதம். திருமணம் இரண்டு படிகளில் நடந்தேறுகிறது. ஒன்று, 'இவள் உனக்கு மனைவியாகிறாள். இவளை ஏற்றுக்கொண்டு உன் தந்தைவீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்' என்று அப்பா, தன் மகளின் கையைப் பிடித்து, மணமகனிடம் கொடுக்கின்றார். இரண்டு, ஓர் ஏட்டில் திருமண ஒப்பந்தத்தை அதில் எழுதிக் கொடுக்கின்றார். முதலில் வாய்மொழியாக, அடுத்து எழுத்துவடிவில் அரங்கேறுகிறது திருமணம். ரொம்ப எளிதான, ஆனால் மிகவும் அர்த்தமுள்ள திருமணம்.

6. தாயின் பங்களிப்பு. மணமகளின் தாய்க்கும் திருமண நிகழ்வில் முக்கிய பங்கு இருக்கிறது. 'இவன் தோபித்து மாதிரி இல்லையா? என்று இரகுவேல் கேட்க, எதினாதான், இளைஞர்களிடம், 'நீங்கள் யார்?' எனக் கேட்கிறார். மேலும், திருமண ஒப்பந்த ஏட்டை அவள்தான் தயார் செய்கிறாள். அவளுக்கும் எழுதப் படிக்க தெரிந்திருக்கிறது. திருமணத்தை நிறைவு செய்யும் மூன்றாம் காரணியான, உடலுறவு நிறைவேற அறையைத் தயார் செய்கின்றாள். கலங்கி நிற்கும் தன் மகளுக்கு, 'அஞ்சாதே, மகளே, விண்ணக ஆண்டவர் உன் துயரத்தை மகிழ்ச்சியாக மாற்றுவார், துணிவுகொள், மகளே' என நம்பிக்கை வார்த்தைகள் சொல்கிறாள்.

7. தமிழர் திருமண முறை. அப்பா-அம்மா-மகன், அப்பா-அம்மா-மகள் என திட்டமிட்ட குடும்பங்களாக இருக்கின்றது இந்த இருவரின் குடும்பங்களும். திருமணத்திற்கு முன் பெண்பார்க்கும் படலம் இருக்கிறது. திருமணத்தில் ஆலயம் மற்றும் அரசாங்கத்தின் பங்கு எதுவும் இல்லை. முதலிரவு மணப்பெண்ணின் வீட்டில் நடந்தேறுகிறது. இந்தக் கூறுகள் தமிழரின் பண்டைக்கால திருமண முறையை நமக்கு நினைவுபடுத்துகிறது. ஆனால், இன்று நம் திருமண நிகழ்வுகள் மேலைத்தேயமயமாகிவிட்டன என்பது வேதனைக்குரிய ஒன்று.