நீங்கள் அடிமைகள்

'எதற்கு அடிமைகளாக உங்களை ஒப்புவித்துக் கீழ்ப்படிகிறீர்களோ

அதற்கே நீங்கள் அடிமைகள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும் அன்றோ?' (உரோ 6:16)

சட்டத்திற்கு உட்படுவதா, அருளின் ஆட்சிக்கு உட்படுவதா என்று தொடர்ந்து தன் திருமடலில் விவாதிக்கின்றார் பவுல்.

இதில் சட்டம் என்பது பாவம் என்றும், அருளின் ஆட்சி என்பது கடவுள் என்றும் இடையே ஒப்பீடும் செய்துகொள்கின்றார்.

அடிமைத்தனம் என்றவுடன் கறுப்பாக சங்கிலியால் கட்டப்பட்ட ஒருவர் பொதுவிடத்தில் வெள்ளையர் ஒருவரால் விலைபேசப்படும் வரலாறு புத்தகத்தின் படம்தான் நினைவிற்கு வருகிறது. ஆனால் இது மட்டும்தானா அடிமைத்தனம்?

இன்று அடிமைத்தனம் பல முகங்களைக் கொண்டு நம் முன் நடமாடி வருகிறது.

தொலைபேசிக்கு, மதுவிற்கு, இணையதளத்திற்கு, படிப்பிற்கு, வேலைக்கு என நிறைய அடிமைத்தனங்கள் தினந்தோறும் கண்டுபிடிக்கப்படுகின்றன.

ஒன்றிற்கு நாம் அடிமையாகிவிட்டோம் என்பதை நாம் இரண்டு குணங்களில் வைத்துத் தெரிந்து கொள்ளலாம்:

அ. அந்த ஒன்றிடம் நான் என்னையே ஒப்புவித்துவிடுகிறேன்

ஆ. அந்த ஒன்றிற்கு நான் எப்போதும் கீழ்ப்படிகிறேன்

அ. ஒப்புவித்தல். 'ஒப்புவித்தல்' என்பது திருக்குறளில் ஒரு அதிகாரம் படித்துவிட்டு அடுத்தவரிடம் ஒப்புவிக்கும் படிப்பு யுக்தி அன்று. ஒப்புவித்தல் என்பதில் நான் என் மனதை மற்றவரிடம் கொடுத்துவிடுகிறேன். அதாவது, அடுத்தவரைப் போல நான் சிந்திக்கத் தொடங்கிவிடுகிறேன். உதாரணத்திற்கு, நான் மதுவிற்கு அடிமை என வைத்துக்கொள்வோம். அங்கே என் மனம் எப்போதும் மதுவைப் பற்றியே சிந்தித்துக்கொண்டிருக்கும். ஏற்கனவே குடித்த பாட்டில், நாளை குடிக்கப் போகும் பாட்டில், இன்று குடிக்கும் பாட்டில், இந்த மதுவை வாங்குவதா, திருடுவதா, விலையில்லாமல் குடிப்பதா, குடித்துவிட்டு நேற்றுபோல சாப்பிடாமல் கிடப்பதா, அல்லது நன்றாக சாப்பிடுவதா என்று மதுவையொட்டி மட்டும் என் சிந்தனை அமைந்துவிட்டால் நான் மதுவிற்கு அடிமை. இந்த ஒப்புவித்தலில் என்னால் வேறெதையும் பற்றி சிந்திக்கவே முடியாது. வேறொரு வேலையை நான் செய்ய வேண்டியிருப்பினும் என் மனம் என்னவோ மதுமேலேயே இருக்கும்.

ஆ. கீழ்ப்படிதல். 'டே இங்கே வா! இதை ஐந்து காப்பி ஜெராக்ஸ் எடுத்து வா!' என்று என் ஆசிரியர் என்னிடம் சொல்கிறார் என வைத்துக்கொள்வோம். உடனடியாக நான் அதை எடுத்துக்கொண்டு ஜெராக்ஸ் செய்ய ஓடுகிறேன். இதை நீங்கள் 'கீழ்ப்படிதல்' என்கிறீர்கள். இந்தக் கீழ்ப்படிதலில் என்ன நடக்கிறது? என் ஆசிரியரின் கால் மற்றும் கையாக நான் செயல்பட்டு அவருக்குத் தேவையானதை நான் நிறைவேற்றிக்கொடுக்கிறேன். கீழ்ப்படிதலில் நான் அவருக்கு அல்லது அதற்கு என் உடலையும் கொடுத்துவிடுகிறேன். மதுக்கடை நோக்கியே என் கால்கள் இருக்கும். எங்கே பாட்டில் இருக்கிறது என்று கண்களும், கைகளும் தேடும். மதுவைத் தொட்டுப் பார்ப்பதில், சுவைத்துப் பார்ப்பதில் அலாதி இன்பம் பிறக்கும். அந்த இன்பத்தை முன்னதாகவே மனம் கற்பனை செய்து பார்க்கும்.

ஆக, என் மனமும், என் உடலும் என்னிடம் அன்றி மற்றவரிடம் அல்லது மற்றதிடம் நான் கொடுத்துவிட்டால் நான் அவருக்கும், அதற்கும் அடிமையாகிவிடுகிறேன்.

பாவம் என்ன செய்கிறதாம்? நம்மை உடலின் இச்சைகளுக்கு அடிமையாகச் சொல்கிறது (உரோ 6:12).

கடவுளுக்கு நான் அடிமையானால் என் மனதை கடவுளுக்கு ஒப்புவித்து, என் உடலை கடவுளுக்கு கீழ்ப்படியச் செய்வேன்.

அருள்நிலை வாழ்வில் 'கீழ்ப்படிதல்' என்பது நாங்கள் கொடுக்கும் அல்லது எடுக்கும் மூன்று வாக்குறுதிகளில் மூன்றாவதாகும். எனக்கு மேலிருக்கும் ஆயருக்கு நான் கீழ்ப்படிய வேண்டும். அந்த ஆயர் என்முன் கடவுளின் பிரதிநிதியாக இருக்கின்றார்.

கீழ்ப்படிதலில் ஒரு மனச்சுதந்திமும் இருக்கிறது. அதாவது, நான் கீழ்ப்படிந்துவிட்டால் அதைப்பற்றி கவலைப்படத் தேவையில்லை. எடுத்துக்காட்டாக, அடுத்த ஜூன் முதல் என்ன செய்வது என்று என் மனதில் குழம்பிக் கொண்டிருக்காமல், 'ஆயர் அனுப்பும் இடத்திற்குச் செல்வேன்' என்று நான் கீழ்ப்படிந்துவிட்டால், அங்கே என் மனம் சுதந்திரம் பெற்றுவிடுகிறது. என் கவலை மேகம் கலைந்துவிடுகிறது. அதற்காக, 'பொறுப்பை தட்டிக்கழித்தல்' என்றும் நான் எடுத்துக்கொள்ளக் கூடாது.

இன்று நான் கேட்கும் கேள்வி இதுதான்:

நான் எதற்கு அல்லது யாருக்கு அடிமையாகிறேனோ, அதற்கு அல்லது அவருக்கு என் மனதையும், உடலையும் ஒப்படைத்துவிடுகிறேன்?

இன்று நான் எதற்கு அல்லது யாருக்கு அடிமை?

அல்லது

இன்று எதனிடம் அல்லது யாரிடம் என் மனமும், உடலும் இருக்கிறது?